پیامدهای خشونت خانگی

پیامدهای مختلف خشونت خانگی

پیامدهای جسمی

​​پیامدهای کوتاه مدت خشونت جسمی و جنسی برای سلامتی شامل آسیب های بیرونی و درونی است. در برخی موارد، عواقب آسیب فیزیکی مادام العمر باقی می ماند.درد مزمن به عنوان پیامد بهداشتی مرتبط خشونت توصیف شده است. علاوه بر این، ارتباط بین خشونت خانگی و جنسی برای بیماری‌های مزمن زیر به ویژه ثابت شده است: شکایات گوارشی، بیماری‌های قلبی عروقی، آسم و اختلالات خوردن. شکایات روان تنی مانند درد مزمن، حالت تهوع، مشکلات قلبی و اختلالات خواب با سطح ثابت برانگیختگی افزایش یافته توسط اضطراب و استرس ایجاد می شود. خشونت جسمی و جنسی منجر به شکایات زنانه مانند اختلالات قاعدگی، خونریزی، درد بی دلیل زیر شکم و عفونت های مقاربتی می شود. ارتباط با سرطان هایی مانند سرطان دهانه رحم و ضایعات پیش سرطانی نیز یافت شد. اثرات آن بر بارداری و زایمان بسیار جدی است: حاملگی ناخواسته، عوارض دوران بارداری، افزایش خطر سقط جنین و زایمان زودرس و افزایش خطر افسردگی پس از زایمان. در بدترین حالت، عمل خشونت آمیز می تواند منجر به مرگ شود. خطر قتل به خصوص در زمان جدایی زیاد است

پیامدهای روانی

 از دست دادن احساس تعیین سرنوشت بر زندگی و بدن خود، پیامد روانی جدی خشونت تجربه شده است. نگرش تحقیر آمیز مرتکب بر عزت نفس و اعتماد به نفس تأثیر می گذارد و حتی می تواند منجر به از دست دادن عزت نفس شود. کسانی که تحت تاثیر قرار می گیرند از احساس شرم و گناه رنج می برند، احساس بی ارزشی یا انگ می کنند. مطالعات بین المللی نشان می دهد که خطر ابتلا به افسردگی 3.3 برابر و خطر خودکشی نیز بیشتر است. با توجه به اثرات سلامتی، خشونت روانی در افسردگی به همان اندازه که خشونت فیزیکی با بیماری مرتبط است، مرتبط است

خطر ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) 2.5 تا 3 برابر بیشتر است و پس از تجربه های مکرر و طولانی خشونت، شکل اختلال استرس پس از سانحه پیچیده (C-PTSD) نیز رخ می دهد. سایر پیامدهای روانی عبارتند از: افسردگی، اضطراب و حملات پانیک، اختلالات خواب، اختلالات خوردن، اختلال تمرکز. به عنوان بخشی از یک استراتژی زندگی (بقا) به خطر انداختن سلامتی، مصرف بیشتر الکل، دارو و مواد مخدر و مصرف به طور قابل توجهی بالاتر از تنباکو تعیین شد. رفتار آسیب‌رسان به خود نیز می‌تواند در نتیجه خشونت خانگی رخ دهد. بی توجهی و تجارب خشونت خانگی یا جنسی در اوایل کودکی عواقب جدی بر اعتماد و عزت نفس دارد. اختلالات رشدی و دلبستگی ناشی از آن اغلب بر کل دوره زندگی تأثیر می گذارد. خشونت شریک زندگی که در بزرگسالی تجربه می شود، سپس به صورت آسیب دیدگی مجدد رخ می دهد. تجارب دردناک اولیه اغلب دوباره تکرار می شوند، که تأثیر متفاوتی بر روان و بدن دارند با خشونتی که برای اولین بار در بزرگسالی تجربه می شود

پیامدهای اجتماعی

رفتار کنترلی هدفمند از طرف شریک زندگی منجر به این می‌شود که زنان تحت تأثیر خشونت از اقوام نزدیک، دوستان، همکاران، همسایگان و غیره محافظت شوند. از دست دادن تماس های حمایتی آنها را منزوی می کند و آنها را از به اشتراک گذاشتن تجربیات خود از وضعیت داخلی باز می دارد. پیامدهای اجتماعی جدایی یا طلاق پس از خشونت خانگی – ترک محیط آشنا و روابط مرتبط – زنان را نیز تحت تأثیر قرار می دهد*

پیامدهای اقتصادی

پیامدهای اقتصادی و مادی می تواند هم کوتاه مدت و هم بلندمدت باشد. پیامدهای سلامتی و اقتصادی اغلب در اینجا در هم تنیده می شوند: اگر افراد در اوایل زندگی خود خشونت خانگی را تجربه کنند، برای مثال می تواند منجر به مشکلات تمرکز شود که به نوبه خود بر آموزش مدرسه و فرصت های حرفه ای تأثیر می گذارد. حتی اگر زنان* در بزرگسالی خشونت را تجربه کنند، کاهش تاب‌آوری، کاهش عملکرد کاری و مرخصی استعلاجی مکرر با غیبت زیاد از کار تا از دست دادن شغل نیز می‌تواند در نتیجه خشونت خانگی رخ دهد. استرس جسمی و روحی می تواند به قدری شدید باشد که ظرفیت کسب درآمد محدود یا بدون آن امکان پذیر باشد. در صورت جدایی و طلاق – به ویژه در مورد فرزندانی که آنها نیز آسیب دیده اند – سهم متعلقه از دارایی مشترک یا حتی خود شخص، از ترس از حملات بعدی، از پرداخت غرامت، غرامت یا غرامت اموال صرفنظر می شود. علاوه بر این، خطر آسیب پذیری از بی خانمانی یا فقر برای زنان * تحت تأثیر خشونت به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

عواقب برای کودکان و پیامدهای بین نسلی

خشونت خانگی بر نسل های بعدی نیز تأثیر دارد. کودکانی که شاهد خشونت خانگی هستند الگوهای رفتاری مشکل ساز و نقش های جنسیتی را می آموزند. آنها اغلب در قبال درگیری های خشونت آمیز در خانواده احساس مسئولیت می کنند، احساس گناه، درماندگی، در رحمت خود، تنها مانده یا عصبانی می کنند. آنها سعی می کنند برای محافظت از مادر مداخله کنند و می توانند قربانی خشونت مستقیم شوند. اگر کودکان خشونت را در خانواده به صورت عادی تجربه کنند، خطر این که بعداً خودشان تحت تأثیر خشونت قرار بگیرند یا خشن شوند، می تواند افزایش یابد. شناسایی و خروج از خشونت بین نسلی به طور فزاینده ای دشوار می شود